HİKMET PINARINDAN - Ferîdüddîn Mes’ûd k.s. Genc-i Şeker Lakabını Alması

Sayı 3

HİKMET PINARINDAN

Ferîdüddîn Mes’ûd k.s. Genc-i Şeker lakabını alması

Ferîdüddîn Mes’ûd, mücâhede yaparken, ve dağlarda gezerken, bir gün çok susamıştı. Biraz su içmek için bir kuyunun başına gitti. Fakat kuyudan su çekecek kovası ve ipi yoktu. Şaşkın ve çaresiz bir hâlde iken, iki ceylânın oraya geldiğini ve suyun da kuyunun üstüne kadar yükseldiğini gördü. Ceylanlar sudan içip ayrılınca, Ferîdüddîn Mes’ûd kuyunun yanına vardı ve suyun aşağı çekildiğini görüp şaşırdı; “Yâ Rabbî! Hayvanlara su verdin ama insanları bundan mahrum etmenin hikmeti nedir?” dedi. O anda ilâhi bir ses; “Hayvanlar bana ve benim rahmetime güvendikleri için suya kavuşuyorlar. Ama sen, ipe ve kovaya güvendiğinden bundan mahrum kalıyorsun diyordu.” Bunu duyunca, Ferîdüddîn Mes’ûd çok üzüldü. Bir damla su içmeden, tövbe için kırk gün oruca başladı. Bu oruçları bittiğinde, ağzına biraz toz aldı ve toz derhâl şekere döndü. Bu anda, şu ilâhî nida işitildi: “Yâ Ferîd! Tuttuğun kırk gün orucunu kabul ettik ve seni sevdiğimiz dostlardan biri olarak seçtik. Seni tatlı dilli, bağlılarımız arasına dâhil eyledik ve seni Genc-i Şeker yaptık.



Vera Muhabbet Dergisi Logo