HAYATÜS SAHABE - Yardım

HAYATÜS SAHABE’DEN

YARDIM (NUSRAT)

      Ensar için dinin yardımcıları olmak her şeyden üstündü. Onlar bu yaptıklarını hiçbir dünya menfaatiyle değiştirmezlerdi. İslam uğrunda tüm dünya lezzetlerini bir kenara ittiler. Onlar bunu yalnızca Allah’ın rızasını kazanmak ve Hazreti Peygamber’in emirlerini yerine getirmek için yapıyorlardı. Allah’ın rahmeti, selam ve bereketi onlar üzerine olsun!

ENSÂR-I KİRÂMIN İLK DURUMLARI

      Cabir b. Abdillah şöyle anlatıyor: Hz. Peygamber Mekke’de on sene kaldı. Bu arada Ukkaz ve Mecenne panayırlarına gidiyor, hac mevsiminde insanların arasına karışıyor ve onlara şöyle diyordu: “Beni memleketine götürecek kimse yok mudur? Rabb’imin emirlerini tebliğ hususunda kim bana yardımcı olmak ister? Böyle bir kişiye cennet vadediyorum”. Fakat bu on sene zarfında onu memleketine götürüp kendisine yardımcı olabilecek hiç kimse çıkmadı. Bir yandan da kavmi ve akrabaları dışarıdan, mesela Yemen veya Mudar’dan gelen insanları çeviriyorlar ve onları “kendini şu gençten (Hz. Peygamberden) sakın, yoksa fitneye düşersin” diye kandırıyorlardı. Öyle ki Hz. Peygamber Mina’da, Müzdelife’de insanlar arasında dolaşırken parmakla gösterilir oldu. Bu durum Allah Teâlâ’nın Medine’li bir grup insanı peygamberine gönderinceye kadar devam etti. Biz Hz. Peygamber’i memleketimize kabul ettik ve onu doğruladık. Bizim İnsanlarımız Medine’den kalkıp Hz. Peygamber’e geliyorlar; Müslüman olup Kur’an öğrenerek dönüyorlardı. Daha sonra bu müslüman olan kişiler kendi aile efradını da müslüman ediyordu. Böylece içinde müslüman olmayan ev neredeyse kalmadı. Nihayet bir gün bir araya gelerek “Hz. Peygamber Mekke’nin dağlarında korka korka daha ne kadar dolaşacak ve gittiği yerlerden kovulmaya devam edecek? dedik. Bunun üzerine de yetmiş kişilik bir heyet oluşturarak hac mevsiminde Mekke’ye vardık. Akabe vadisinde buluşmak üzere sözleştik. Biz birer ikişer oraya toplandık ve Hz. Peygamber’e “Ey Allah’ın Rasûlü! Sana ne üzere biat edelim?” dedik ve böylece ona biat ettik.

Hz. PEYGAMBER’İN, ENSAR İLE MUHACİRLER ARASINDA KARDEŞLİK KURMASI

      Hz. Peygamber Medine’ye hicret etiğinde Muhacirlerin kendi aralarında ve ayrıca onlarla Ensar arasında kardeşlik tesis etti. Bundan maksat kardeşlerin birbirlerine mâlî açıdan destek olmalarıydı. Aralarında kardeşlik kurulanlar birbirlerinden miras alıyorlardı. Bunlar iki taraftan olmak üzere doksan veya yüz kişiydiler. Bu şekildeki miras “...Allah’ın kitabına göre (aralarında kan bağı bulunan) akrabalar birbirlerine daha yakındır...” (Enfal 1/75) ayetiyle hükümsüz bırakıldı.

ENSAR’IN MALLARINI MUHACİRLERLE BÖLÜŞMELERİ

      Muhacirler Hz. Peygamber’e gelerek şöyle dediler: “Ey Allah’ın Rasûlü! Biz bu Medine’li kardeşlerimiz kadar iyi insanlar görmedik. Gelirleri az olmasına rağmen onu bizlerle paylaşıyorlar. Bol ürün aldıklarında ise payımızın kat kat fazlasını veriyorlar. Vallahi bize sevap bırakmamalarından korkuyoruz”. Hz. Peygamber şöyle buyurdular: “Siz onlara teşekkür edip, onlar için Allah’a dua ettiğiniz müddetçe sizin için de sevap verilecektir”

ABDULLAH İBN ABBAS’IN, KENDİNE MİSAFİR OLAN EBÛ EYYUB EL-ENSÂRÎ’YE HİZMET ETMESİ

      Ebu Eyyub el-Ensârî, Hz. Ali’nin Basra’ya vali tayin ettiği İbn Abbas’ın yanına vardı. İbn Abbas onu çok güzel karşıladı ve “Ey Ebâ Eyyub! Sen evini Hz. Peygamber’e terketmiştin. Aynı şekilde bende evimi sana vermek istiyorum” dedi. Sonra ailesini evden çıkararak orasını tamamen Ebu Eyyub el-Ensârî’ye bıraktı. İbn Abbas daha sonra Medine’ye gitmek üzere ayrılacağı sırada ona ihtiyacının ne olduğunu sordu. Ebu Eyyub’de “ Dört bin dirhem borcum ve işlerimde çalıştırmak üzere sekiz köleye ihtiyacım vardır” dedi. İbn Abbas ise onun bu isteklerini beşe katlayarak kendisine yirmi bin dirhem ve kırk tane de köle verdi.

Hz. PEYGAMBERİN ENSAR’A DUA ETMESİ

       Tarlalarını, bahçelerini sulamak için develerle su çekmek Ensar’a çok ağır geliyordu. Nihayet Hz.Peygamber’e başvurarak kendilerine bir ark kazılmasını istediler. Hz. Peygamber onlara “Ensar’a merhaba! Ensar’a merhaba! Ensar’a merhaba! Sizin bugün benden istediklerinizi mutlaka size vereceğim. Bugün Allah’tan sizin içi ne istersem o bana verilecektir” buyurdular. Ensar’da birbirlerine “ O halde bu fırsatı değerlendirmeliyiz” diyerek Hz. Peygamber’den bağışlanma istemeye karar verdiler ve sonra da “Ey Allah’ın Rasûlü! Allah’a bizi bağışlaması için yalvar!” dediler. Hz. Peygamber de “Ey Allah’ım! Ensar’ı bağışla! Hanımlarını, oğullarını ve torunlarını da bağışla!” diye dua etti.